Odysseus ile Nausikaa

Tanrıça Athena, bir arkadaşı kılığında, Phaiak Prensesi Nausikaa’nın rüyasına girer ve onu şu sözlerle kışkırtır:

“Ne de kaygısız doğurmuş, Nausikaa,

anan olacak kadın seni!

Güzel rubaların kalmış yüzüstü,

oysa geldi çattı evleneceğin gün,

hazırlık yapmalısın düğüne,

güzelce giyinip kuşanmalısın,

seni sevenler de giyinip kuşanmalı.

Dillere destan olur böyle düğünler,

mutluluk getirir babana, ulu anana.

Tan ağarırken gidelim yumaya,

geleyim ben de tutayım işi bir ucundan,

çabucak olsun bitsin bu iş,

uzun zaman kız kalamazsın nasıl olsa.” (Od. VI, 15 vd.)

Nausikaa, şafakla birlikte kalkar, babasından katır arabasını ister, ırmağa gidip çamaşır yıkayacağını söyler. Bu işe niçin giriştiğini de söylemez. Ama Alkinoos anlar her nasılsa, kızının düğün hazırlığı yaptığını. Araba hazırlanır, Kraliçe Arete, kızlara, yıkanacak güzel rubalarla birlikte kokulu yağlar ve bir sepet içinde günlük kumanyalarını verir…

Çamaşırlar yıkanıp durulanır, güneşe serilir, kızlar oturup yemeklerini yerler sonra da top oynamaya koyulurlar. Top, ırmağın gerisindeki koruluğa düşer. Orada, günlerce denizde yüzmekten bitkin düşmüş uyuyan Odysseus’u uyandırır. Odysseus bakar ki genç kızlar oynaşıyor ırmak kıyısında, bol yapraklı bir dalla örter erkekliğini, çıkar Nausikaa’nın karşısına ve yalvarır. Hizmetçi kızlar kaçışırlar, yalnız Nausikaa ürkmez, yosunlarla örtülü çıplak erkeği görünce. Odysseus’un sözleri de yüreğine işler:

“Yalvarırım, kraliçem sana,

ister tanrı ol ister insan.

Yaygın göklerdeki tanrılardansan,

Ulu Zeus’un kızı Artemis olmalısın,

görünüşün, boyun bosun, dipdiri bedeninle

tıpkı osun!”

Sonra da anasının babasının mutluluğunu över, “Ama asıl mutlu olacak insan, bu güzel kızı alıp evine götürecek kocadır.” der.

Bu sözlere dayanamayan Nausikaa, hizmetçilerini çağırır, Odysseus’u yıkamalarını, giydirmelerini buyurur. Odysseus, yıkandıktan sonra daha yakışıklı ve alımlı olur.

Nausikaa, Odysseus’la tatlı tatlı konuşur, onu şehre götürürken aklına saplanmış olan konuya değinir. “Bir arada görünmeyelim.” der, “Çünkü dedikodu olur, kral kızı kendine bir yabancı koca bulmuş, biz Phaiaklar dururken almış onu yanında yürüyor, derler.”

Halkınca kınanmaktan korktuğunu söyler. Bu konu düşmez ağzından. Kurnaz Odysseus da bozuntuya vermez, Alkinoos’un sarayına gitmek üzere kızdan ayrılınca Nausikaa’yı, bir koca bulmuş olma umudu, sevinç içinde bırakır.

Çok geçmeden acı yanılgısını anlar… Odysseus, kimliğini açıklar, tek amacının, karısının yanına dönmek olduğunu söyler. Nausikaa yıkılır…